centrum aktywnym
Encyklopedia PWN
mechanochemia
dział chemii zajmujący się badaniem chem. i fizykochemicznych przemian substancji, wywoływanych działaniem energii mech., np. reakcjami wybuchowymi zachodzącymi w gazach pod wpływem fali uderzeniowej czy reakcjami w cieczach wywołanymi czynnikami mech. (kawitacja).
[gr.],
monomer
związek chemiczny, którego cząsteczki mogą ulegać polimeryzacji z identycznymi lub innymi cząsteczkami (zw. wówczas komonomerami), mającymi tzw. centra aktywne, tzn. wiązanie podwójne lub potrójne, niezbyt trwały pierścień, grupy funkcyjne chemicznie aktywne (np. aminową, karboksylową) albo ruchliwy atom wodoru;
[gr. mónos ‘jedyny’, méros ‘część’],
teatr rozwijający się na terenie Niderlandów.
ruchy społeczne, które pojawiły się na skalę masową w końcu lat 60. XX w., zwłaszcza w wysoko rozwiniętych państwach demokratycznych;
fot. obraz zapisany w wyniku reakcji fotochemicznych zachodzących w kryształach halogenków srebra, stanowiących czynnik światłoczuły warstw fotograficznych.
proces poznawania przestrzeni geogr. na Ziemi.
